အစာငတ္ခံ (၅၃) ရက္တိုက္ပြဲ

ကိုယ္ထူကိုယ္ထ တိုက္ဖ်က္ေရးလား?ကြ်န္းဖ်က္သိမ္းေရးလား?
(၁၉၆၉) ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလမွာ စစ္ေကာင္စီအစုိးရကႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား(၂၃၃)
ေယာက္ တို ့ကိုအုန္းထန္းရွက္မိုးကြ်န္းကိုကုိးကိုပုိ ့ခဲ့ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ႏုိင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားေတြရဲ ့စိတ္ဓါတ္ယုံၾကည္ခ်က္တို ့ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို ့ ႀကဳိးပမ္းခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီတံုးက ကြ်န္းပုိ ့ခဲ့ပါတာလက္ဝဲႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြျဖစ္ပါတယ္။ဗ၊က၊ပ အလံ
နီနဲ ့အလုပ္သမားညီၫြတ္ေရးပါတီ(မ၊လ၊ည၊ပ)တို ့မွျဖစ္ပါတယ္။

စုစုေပါင္းကိုကိုးကြ်န္းမွာ(၂)ႏွစ္(၉)လၾကာခဲ့ျပီး၊ အက်ဥ္းသားေတြကအစာငတ္ခံတိုက္
ပြဲ(၄)ႀကိမ္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတယ္။ပထမတိုက္ပြဲကကြ်န္းေရာက္ျပီး(၆)လခန္ ့အၾကာမွာဆင္ႏႊဲခဲ့ၾက
တာပါ။ဆန္၊ငါးပိ၊ကုလားပဲ ပိုးထုိးေလာက္ကိုက္(၃)မ်ိဳးကုိပစၥည္းေကာင္းမ်ားနဲ ့လဲလွယ္ေပးပုိ ့
တိုက္ခဲ့ၾကတာပါ။ ပူးတြဲတိုက္ပြဲပါ။(၇)ရက္အၾကာမွာတုိက္ပြဲအႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။အသားစုိရလာ
တယ္။အိမ္နဲ ့စာေရးဆက္သြယ္ခြင့္ရရိွခဲ့တယ္။သတင္းစာဖတ္ခြင္ ့ရရွိပါတယ္။ရဲေဘာ္တစ္ဦး
မွ်က်ဆံုးျခင္းမရိွခဲ့ပါ။ဒါေပမယ့္ ဗ၊က၊ပ ရဲေဘာ္(၆)ဦးမသန္မစြမ္းျဖစ္ ခဲ့ၾ့ကတယ္။
တတိယတိုက္ပြဲကေတာ့အလံနီ တုိက္ပြဲပါ။ ရဲနီ(၂)ေယာက္က်ဆံုးသြားပါတယ္။
စတုတၳတိုက္ပြဲပါ။ရဲေဘာ္(၈)ေယာက္က်ဆုံးခဲ့တယ္။ကြ်န္းဖ်က္သိမ္းေရး-လိုက္ေလ်ာ
ခ်က္နဲ ့တိုက္ပြဲႏုိင္ခဲ့တာပါ။ကိုယ္ထူကိုယ္ထ(၄)မ်ိဳးဖ်က္သိမ္းေပးေရးေတာင္းဆိုခ်က္ကိုလိုက္
ေလ်ာျခင္းမရိွခဲ့ပါ။ပထမအသုတ္(၁၀)ေယာက္၊ဒုတိယအသုတ္(၁၀)ေယာက္၊တသုတ္စီကို(၇)
ရက္ျခားအစာငတ္ခံျခင္းျဖစ္ပါတယ္။(၁၉၇၁)ခုႏွစ္ ဇြန္လနဲ ့ဇူလိုင္လမွာတိုက္ခဲ့တဲ့ပြဲပါ။ဇူလိုင္
(၃၁)ရက္ေန ့မွာတိုက္ပြဲဲဲဲဲျပီးခဲ့ပါတယ္။

ပထမသုတ္တိုက္ပြဲဝင္ရက္(၃၇)ရက္ေျမာက္မွာရဲေဘာ္သိန္းၾကည္က်ဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္
တိုက္ပြဲရက္(၄၃)ရက္ေျမာက္ေန ့မွာအာဏာပိုင္မ်ားက စတင္ေစ ့စပ္ေရးဝင္ခဲ ့ပါတယ္။သူတို ့ရဲ့
လိုက္ေလ်ာခ်က္ကကြ်န္းဖ်က္သိမ္းေပးမယ္ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။သို ့ေသာ္ခ်က္ခ်င္းဖ်က္သိမ္း
တာမဟုတ္။ေအာက္တိုဘာ၊ႏိုဝင္ဘာ ရာသီဥတုသာယာမွသာျပည္မျပန္ပုိ ့ေပးမယ္လို ့ေရတပ္
ဗိုလ္မွဴးနဲ ့ေထာင္ပိုင္တို ့ကတိေပးပါတယ္။ျပည္မအစိုးရအဖြဲ ့ရဲ ့သေဘာထားပါလို ့ေျပာပါေသး
တယ္။
အာဏာပိုင္ေတြရဲ ့လိုက္ေလ်ာခ်က္ကို လက္မခံသူပါတီတြင္းမွာ(၁၅)ေယာက္ခန္ ့ရွိပါ
တယ္။သူတို ့ကတိုက္ပြဲဆက္တိုက္ရန္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကိုေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတယ္။သူတို ့ရဲ ့
ေတာင္းဆိုခ်က္ကိုေခါင္းေဆာင္(၂)ဦးတို ့ကလက္ခံျပီးဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္ေစခဲ့တယ္။ဒီအ
ခ်ိန္မွာပါတီတြင္းရွိရဲေဘာ္(၅၀)ခန္ ့ကတုိက္ပြဲႏိုင္ျပီိိိဆိုတာသေဘာထားေပးခဲ ့ၾကတယ္။
တိုက္ပြဲကုိုဆက္တိုက္ခဲ့ရာ ပထမသုတ္(၄၆)ရက္ေျမာက္ေန ့မွာ ရဲေဘာ္အုန္းေမာင္က်
ဆံုးခဲ့တယ္။ဆက္လက္တိုက္ရာမွာဒုတိယသုတ္မွ ရဲေဘာ္ခ်စ္ေဆြ၊ ရဲေဘာ္ထြန္းျမင့္ ရဲေဘာ္စိန္
ခ်င္းတို ့ဆက္တိုက္က်ဆံုးသြားခဲ့ၾကတယ္။
အာဏာပိုုင္ေတြမွရဲေဘာ္ထြန္းျမင့္ ရဲေဘာ္စိန္ခ်င္း
တို ့ ဆက္တိုက္က်ဆံုးသြားခဲ့ၾကတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြမွေနာက္ထပ္ကမ္းလွမ္းခ်က္မဝင္
ေတာ့ပါ။ပထမသုတ္(၅၃)ေယာက္ေန ့မွာ (၆)ေယာက္ေျမာက္ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္စိုး ေန ့
လည္(၁၂)နာရီခန္ ့မွာက်ဆုံးသြားပါတယ္။အဲဒီေတာ ့မွဆက္တိ္ုက္ဖို ့ေတာင္းဆိုခဲ့တဲ့ရဲေဘာ္
(၁၅)ေယာက္ခန္ ့ကပါတီေခါင္းေဆာင္မွဳကိုတိုက္တြန္းလာ ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကကြ်န္း
ဖ်က္သိမ္းေပးေရးသေဘာထားေပၚမွာေထာင္ပိုင္ လက္မွက္ထိုးေပးပို ့အေၾကာင္းၾကားခဲ့တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေထာင္ပုိင္ၾကီးေရတပ္စခန္းေရာက္ေနတာမို ့ခ်က္ခ်င္းဝင္လာႏိုင္္ျခင္းမရိွခဲ့ပါ။
ေန ့လည္(၂)နာရီခန္ ့မွာ (၇)ေယာက္ေျမာက္ တတိယသုတ္မွ ရဲေဘာ္ေလးေမာင္က်ဆံုးသြားခဲ့
ပါတယ္။ညေန(၅)နာရီခန္ ့မွာေထာင္ပိုင္ႀကီးနဲ ့ေထာင္ဝင္ထမ္းမ်ားေရာက္လာပါတယ္။ပါတီ
ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ ့သေဘာတူညီခ်က္ေဆြးေႏြးေနတံုးမွာဘဲေနာက္ထပ္(၈)ေယာက္ေျမာက္ ရဲ
ေဘာ္ထြန္းဝင္းက်ဆံုးသြားပါတယ္။အာဏာပိုုင္မ်ားဘက္မွရဲေဘာ္သိန္းႀကည္က်ဆံုးသြားပါ
တယ္။ အာဏာပုိင္မ်ားဘက္မွ ရဲေဘာ္သိန္းၾကည္က်ဆံုးစဥ္ကတည္းကႏႉတ္ကတိအတိုင္း
ကြ်န္းဖ်က္သိမ္းေပးမယ္။ေအာက္တိုဘာ နဳိဝင္ဘာမွာကြ်န္းဖ်က္သိမ္းျပီး ျပည္မႀကီးဆီအက်ဥ္း
သားအားလံုးျပန္ပို ့ေပးမယ္လို ့ကတိျပဳလက္မွတ္ေရးထိုးေပးခဲ့ပါတယ္။

(၁၉၇၁) ခုႏွစ္ ဇူလိုင္(၃၁)ရက္ေန ့ညေန(၆)နာရီခန္ ့မွာ တိုက္ပြဲျပီးဆံုး သြားခဲ့ပါတယ္။
ပထမသုတ္မွ ရဲေဘာ္(၃)ဦး ဒုတိယသုတ္မွရဲေဘာ္(၄)ဦးတတိယသုတ္မွ ရဲေဘာ္တစ္ဦးတို ့က်
ဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။
ရဲေဘာ္သိန္းၾကည္က်ဆံုးစဥ္က အာဏာပိုင္ေတြရဲ ့လိုက္ေလ်ာမွဳနဲ ့ ရဲေဘာ္(ဂ)
ေယာက္က်ဆံုးျပီးမွလိုက္ေလ်ာခ်က္တို ့ဟာ ထပ္တူျဖစ္ေနပါတယ္။ တိုက္ပြဲႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း
ပါတီတြင္းညီညြတ္ေရးကျပန္ေကာင္းမလာေတာ့ပါ။တိုက္ပြဲအတြင္းမွာကတဲကပါတီတြင္းတိုက္ပြဲ
အရွိန္အဟုန္ဟာတိုက္ပြဲျပီးသြားတဲ့အခါမွာပိုမိုိဆိုးရြားလာခဲ့ပါတယ္။

ပါတီတြင္းျငင္းခံုေဆြးေႏြးမွဳေတြက၊(၅၃)ရက္မတိုင္မီကတဲကျဖစ္ပြားေနတာပါ၊ပါတီက
လပ္စီးစည္းေဝးေတြ ပါတီလံုးကြ်တ္စည္းေဝးပြဲေတြမွာသပိတ္ေမွာက္ဆႏၵျပပြဲေတြျဖစ္ေပၚေနခဲ့
တာပါ။

(၆၄)ခုႏွစ္ပါတီလမ္းစဥ္မွာက ပါတီတစ္ရပ္လံုးဟာအေတြးအေခၚအရ၊ စည္းရုံးေရးအရ
ဘက္(၃)ဘက္မွာတည္ေဆာက္ၾကရမယ္လို ့ေတာင္းဆိုထားပါတယ္။
ကိုကိုးကြ်န္းမွာ ဗ၊က၊ပ ပါတီဟာအစာငတ္ခံ တိုက္ပြဲသံုးပြဲဆင္ႏႊဲခဲ့တယ္။သံုးပြဲစလံုး
ေအာင္ႏုိင္ခဲ့တယ္လို ့လဲ ရဲေဘာ္အားလံုးသေဘာတူခဲ့ၾကတယ္။ဒီအခ်က္ကိုမဟာမိတ္ပါတီေတြ
ကလဲသေဘာတူၾကတယ္။ဒါျဖင့္ဘာ့ေၾကာင့္(၅၃)ရက္တိုက္ပြဲအျပီးမွာပါတီဟာသံုးစိိတ္သံုးမႊာကြဲ
သြားရပါသလဲ။ ဓမၼဒိ႒ာန္က်တဲ့ ေဝဖန္သံုးသပ္ခ်က္ျပဳလုပ္ဖို ့လိုပါတယ္။

(၁၉၆၆)မွာ တရုတ္ျပည္ကြန္ ျမဴနစ္ပါတီက မဟာပစၥည္းမဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳ ေတာ္လွန္ေရး
ဆင္ႏႊဲခဲ့့ပါတယ္။ဗ၊က၊ပ ပါတီမွာလဲ အဲဒီအရွိန္ရိုက္ခတ္ခဲ့ပါတယ္။(၁၉၆၆)ခုႏွစ္ ဧျပီလမွာ ဗ၊
က၊ပ ပါတီကလဲ ယဥ္ေက်းမွဳေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကတဲကစတင္ျပီး ပါ
တီတြင္းမွာ ျဖဳတ္၊ ထုတ္၊ ရွင္း၊ တိုက္ပြဲေတြဆင္ႏႊဲခဲ့ပါတယ္။ ကိုကိုးကြ်န္း ဗ၊က၊ပ ပါတီကိုလဲ
အရွိန္ ရိုက္ခတ္ခဲ့ပါတယ္။ လက်ာ္အေခ်ာင္ဝါဒ ဆန္ ့က်င္ေရးတိုက္ပြဲဟာကြ်န္းေရာက္ျပီး(၆)
လခန္ ့ၾကာကတဲက စတင္ခဲ ့ပါတယ္။
ကိုကုိးကြ်န္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပါတီတြင္းတိုက္ပြဲဟာ အရင္းစစ္ရင္ေတာ့ပဲခူးရုိးမ ဗ၊က၊ပ ႒ာ
နခ်ဳပ္ရဲ ့အမွားေတြရဲ ့အဆက္မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီရဲ ့ (၆၄)လမ္းစဥ္ဆိုတာက စစ္အႏိုင္
တိုက္ အာဏာသိမ္းေရးလမ္းစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီရဲ ့တကဲ့ဘဝက(၆၈)ခုဧၿပီလမွာ ပါတီရဲ ့စစ္
ဦးစီးခ်ဴပ္ေဇယ် က်ဆံုးသြားခဲ့ၿပီးအဲဒီႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာပါတီဥကၠဌႀကီးသခင္သန္းထြန္းတို ့
က်ဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ကၽြန္းပါတီတစ္ခုလံုးဟာအဲဒီအခ်က္ေတြေပၚမွာနက္နက္ရွိဳင္းရွိဳင္းသံုးသပ္
မႈမလုပ္ႏိုင္ၾကပါ။
ပါတီရဲ ့လမ္းစဥ္မွာ လက္၀ဲအေခ်ာင္၀ါဒ၀င္ေရာက္ၿပီးက်ဆံုးမႈေတြျဖစ္ေပၚခဲ ့
တာပါ။ဒီအခ်က္ကိုရဲေဘာ္ေတြဟာ ၁၉၇၅ခုႏွစ္မတ္လမွာ သခင္ဇင္၊သခင္ခ်စ္တို ့က်ဆံုးသြားခဲ့
မွဘဲသေဘာေပါက္နားလည္ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို ့ႏိုင္ငံေရးပါတီတစ္ရပ္ဟာတိုက္ပြဲ တခ်ဳိ ့မွာေအာင္ျမင္မႈရခဲ့ေပမယ့္ မိမိအင္
အားၾကီီးတိုးတက္ေအာင္ ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္မႈမရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္ ပါတီဟာအင္အားႀကီးထြားဖို ့မျဖစ္
ႏိုင္သလို အာဏာရယူေရးဆိုတာပို၍အလွမ္္းေ၀းကြာလွပါတယ္။
ျမန္မာ့သမုိင္းအေတြ ့အႀကံဳအရ ႏိုင္ငံေရးပါတီတိုင္းဟာ တိုက္ပြဲ ေတြကိုႏိုင္ေအာင္
တိုက္ႏိုင္စြမ္းရွိၾကရမယ္။ အင္အားႀကီးထြားေအာင္စည္းလံုးညီညြတ္ေအာင္ လံုးပမ္းၾကရမယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာပါတီဟာျပည္သူလူထုႀကီးရဲ ့ေထာက္ခံမႈနဲ ့ ႏိုင္ငံံံ့အာဏာကိုသိမ္းပိုက္ႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးပမ္းၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။

စိန္မင္း(ကိုကိုးကြ်န္ျပန္) ကိုယ္တိုင္ အစာငတ္ခံ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူ