အာရွေန၀န္း ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမေန ့ (၉-၉-၂၀၀၈)

ပုဂၢိဳလ္ထုူးဆရာေတာ္ ရွင္ဥတၱမ သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ၊ စစ္ေတြ ျမိဳ ့ ၊ ရူပ ရပ္ အဖ ဦးျမ ၊ အမိ ေဒၚ ေအာင္ေက်ာ္သူတို ့ မွ ၁၈၇၉ ခုနွစ္ ၊ ဒီဇင္ဘာ လ ၊ ၂၇ ရက္ တနဂၤေႏြ ေန ့ တြင္ ဖြားျမင္ ခဲ ့ သည္ ။ ေမြးခ်င္ သံုးဦး ျဖစ္ေသာ -
၁ ။ ေပၚထြန္းေအာင္
၂ ။ ေက်ာ္ထြန္းေအာင္
၃ ။ မအိမ္စိုး …….တို့ အနက္ အၾကီးဆံုး ေပၚထြန္းေအာင္ မွာေနာင္ အခါ ဦးဥတၱမ ျဖင္လာသည္ ။ ညီအကိုႏွစ္ဦး မွာ ၉ ႏွစ္ အရြယ္ႏွင္ ့ ၆ ႏွစ္ အရြယ္သို့ ေရာက္ ၾကေသာ အခါ အဂၤလိိပ္စာ သင္ၾကားလို ၍ မိဘ မ်ားအား ပူစာရာမရသျဖင္ ့ အိမ္မွထြက္ေျပး ခဲ့သည္ ။ ၁၅ ရက္ခန့္အၾကာတြင္ မွ သစ္ပင္တပင္ေအာက္ တြင္ ညီကို ႏွစ္ဦးအား မိဘ မ်ားမွ ျပန္ေတြ ့ခဲ ့ၾကသည္ ။
ထိုေနာက္မိဘ မ်ားမွ ကေလး နွစ္ေယာက္ ၏ ဆႏၵအား ျပည္ ့၀ ေစရန္အတြက္ စစ္ေတြ ျမိဳ ့ ရွိ အဂၤလိပ္ ၊ ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာ သင္ေသာေက်ာင္းသို ့ အပ္နွံ ခဲ့ ရ သည္ ။ ေက်ာင္းအပ္ႏွံ ရာတြင္ အၾကီး ျဖစ္သူေပၚထြန္းေအာင္ မွာ သူငယ္တန္း မွ စတက္ ရသည္ ကိုမေၾကနပ္ပဲဲ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာၾကီးအား သံုးတန္း မွ စတက္ ခြင္ ့ ျပဳ ပါရန္ ရဲ ၀ံ စြာျဖင္ ့ ေျပာေလ ရာ ဆရာၾကီး မွ သံုးတန္း တြင္သင္ၾကားေသာ အဂၤလိပ္ စာတို ့ ကို ဖတ္ ခိုင္းရာ တြင္ အထစ္အေငါ ့ မရွိဖတ္ ျပႏိုင္ခဲ့ သျဖင္ ့ ဆရာၾကီး မွ ႏွစိတန္း မွ စတက္ ခြင္ ့ ျပဳ ခဲ့ ရ သည္ ။ ( ေက်ာင္းမေန ရေသး ပဲဖတ္ ျပႏိုင္ ျခင္း မွာ အဂၤလိပ္ေက်ာငး္ တက္ ေသာ သူငယ္ ခ်င္း မ်ားထံ မွ ၾကိဳ တင္ သင္ ၾကားထားျခင္း ျဖစ္သည္ ဟုေနာင္ အခါ မွမိဘ မ်ားသိခဲ့ ရ သည္ ။ )
ေက်ာင္းတက္၍ ၂ ႏွစ္အၾကာ ၅ တန္းသို ့အေရာက္ တြင္ အတန္းတင္ စာ ေမး ပြဲ တြင္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ရခိုင္တိုင္း မင္းၾကီးကိုယ္တိုင္ ခ်ီးျမွင္ ့ေသာဒုတိယ ဆုရသည္ ကို ဆုယူျပီးျပီးျခင္းမွာ ပင္ ညီငယ္ အား စစ္ေတြကမ္းနားသို ့ေခၚသြားျပီး ဆိပ္ကမ္းအေရာက္တြင္ “ ‘ ဒီမွာငါ ့ညီ ဆုယူရင္ ပထမ ဆုက လြဲ ရင္ ဒုတိယ ၊ တတိယ ဆို ဘယ္ေတ ာ ့ မွ မယူဘူး “ ဟုဆိုကာ ရရွိခဲ ့ေသာဆုအား ခ်ိဳးဖဲ့ ဆုတ္ျဖဲ ပစ္ခဲ့ ေလ သည္ ။
ထိုနွစ္ မွာပင္ ၎ တို ့ ညီအကိုႏွစ္ ဦးအား မိဘမ်ား ထံ မွ ခရစ္ယန္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး တပါး မွာ ေမြးစားခြင္ ့ေတာင္း ျပီး ကလကတၱား တြင္ ေက်ာင္း ထားမည္ ့ေၾကာင္း ေျပာဆိုလာရာတြင္ မိဘ မ်ားမွ ခြင္ မျပဳ ခဲ့ သျဖင္ ့ ႏိုင္ငံျခားတြင္ ပညာသင္ၾကားရ မည္ ့အခြင္ ့ေရးတို့ ဆံုးရွု ံး ခဲ့ရ သည္ ။ ၁၃ ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ ေပၚထြန္းေအာင္ မွာ ႏိုင္ငံ ျခားတြင္ ပညာ သင္ ယူလို စိတ္ ျပင္းျပလာျပီ း ေငြ ရွိလွ်င္ ျဖစ္ ႏိုင္သည္ ဟု ယူဆကာ ဦးေလးေတာ္သူ ထံ ကူညီ လုပ္ကိုင္ရင္းေငြ စုခဲ ့သည္ ။ သို ့ေသာ္ ဆႏၵ ရွိသည္ ့အတိုင္း ျဖစ္မလာေသာအခါတြင္ မိဘ မ်ားထံ သို့ မျပန္ေတာ ့ ပဲ စစ္ေတြ ျမိဳ ့ရွိေရႊေစတီေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ထံ သို ့ သြားေရာက္ ကာ ပရိယတိၱ စာေပ တို ့ သင္ၾကားေပးပါရန္ ေလွ်ာက္ ထားရာ ရဲရင္ ့တက္ၾကြေသာ စိတ္ဓါတ္ ကိုသေဘာၾက သျဖင္ ့ ဆရာေတာ္မွ ဖိုးသူေတာ္ အျဖစ္ ၀တ္ခြင္ ့ ျပဳ လိုက္ သည္ ။
ဖိုးသူေတာ္ အျဖစ္ နွင္ ့ ၂ ႏွစ္ ခန္ ့ ပရိယတိၱ စာေပတို ့သင္ၾကားျပီးေသာခါ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ အရြယ္ တြင္ ညီ ငယ္ ကိုပါေခၚေဆာင္ ျပီး သာမေန ၀တ္ခဲ ့ၾကသည္ ။ ေပၚထြန္းေအာင္ မွ ရွင္ဥတၱမ ၊ ေက်ာ္ ထြန္းေအာင္ မွာ ရွင္ အရိယ ျဖစ္လာ သည္ ။ထို ့ ေနာက္ ရွင္ ဥတၱမ သည္ ပရိယတိၱ သင္ ၾကားရာတြင္ ထင္ ရွားေသာ ပခုကၠဴ သို ့ သြားေရာက္လိုေသာ ဆႏၵ ျပင္းျပလာသျဖင္ ့ လူ၀တ္လဲျပန္ကာ ဆရာေတာ္ ဦးဂႏၶမာႏႈင္ ့အတူ စစ္ေတြ ျမိဳ ့ မွ ထြက္ ခြာလာ ရာ ေတာင္ ငူ ျမိဳ ့ သို့ အေရာက္ တြင္ စာျပန္ပြဲ ႏွင္ ့ၾကံဳ ၾကိုက္ ေလ သျဖင္ ့ ၀င္ေ၇ာက္ ေျဖ ဆိုရာပထမ အဆင့္ရရွိခဲ ့ေလ သည္ ။
ပထမ ဆုရ သည္ အတြက္ လူသိ မ်ားလာျပီး ေတာင္ငူျမိဳ ့၊ ကၽြန္းကုန္း ရပ္ ရွိ ရွမ္းအမ်ိဳး သမီးတဦး မွ ဆရာေတာ္ ဦးဂႏၶမာ အား ေပၚထြန္းေအာင္ ကိုေမြးစား ခြင္ ့ျပဳပါရန္ ေလွ်ာက္ထားရာ ဆရာေတာ္ မွ ေပၚထြန္းေအာင္၏ သေဘာကို ေမးျမန္းေလ သည္ ။ ထိုအခါမိမိ အား ေမြးစာ လိုပါက ကာလကတၱား သို ့ ပညာ သင္ ေစလြတ္ ရမည္ ဟု ဆုိ ရာ ရွမ္းအမ်ိဳး သမီး မွ လဲ သေဘာတူသျဖင္ ့ ေခၚယူေမြးစား ျပီး ၁၇ ႏွစ္ အရြယ္တြင္ ႏိုင္ငံ ျခားသို့ပညာသင္ သြားရ ေလေတာ ့သည္ ။
၁၉ - ႏွစ္သား အရြယ္တြင္ ကာလကတၱား မွ ၁၀ တန္းေအာင္ ျမင္ ျပီး ျမန္မာျပည္ သို ့ ျပန္လာကာ သာမေဏ ျပန္၀တ္သည္ ။ ထို ့ေနာက္ ပခုကၠဴ သို ့ ၾကြေရာက္ ျပီ း ပရိယတိၱ စာေပ တို ့ကို သင္ ၾကားျပန္သည္ ။ အသက္ ၂၀ အရြယ္တြင္ စစ္ေတြ ျမိဳ ့ ဘံုေဘဘားမား ကိုယ္စား လွယ္ ျဖစ္ သူ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ မွ ဒကာခံယူျပီး ရဟန္းေဘာင္ သို့ တက္ေရာက္ခဲ့ သည္ ။
ရဟန္း ျဖစ္ျပီး အခါတြင္ အႏိၵယသို ့ ဒုတိယ အၾကိမ္ ျပန္လည္ ၾကြ ခ်ီ ျပီး ေဒသႏၱရ ဗဟုသု တႏွင္ ့ သကၠတ ၊ ဘဂၤလီ ၊ နာဂလီ စေသာ ေရွးေဟာင္း စာေပ မ်ား ကို ့ အထူးလိုက္ စား ျပန္ သည္ ။ အႏိၵယ ျပည္ ၌ ရွိ စဥ္ အမ်ိဳးသား ေကာလိပ္ၾကီး တခုတြင္ ပါဠိ ႏွင္ ့ ဗုဒၶဘာသာ ပညာရပ္ မ်ားကို ပို့ခ် ေပးရေသာ “ ပါဠိ ပေရာ္ဖက္ဆာ “အျဖစ္ တာ၀န္ ယူခဲ့ ျပန္သည္ ။ ထိုကာလ အတြင္ း အႏိၵယ ျပည္သူတို ့ ၏ ၾကည္ ညိဳ ျခင္း ကို အထူးခံ ခဲ ့ရျပီး အိႏိၵယ ရွိ အေက်ာ္ အေမာ္ မ်ားႏွင္ ့ ယွဥ္ ျပိုင္ ျပီး ဟိႏၵဴမဟာ ဆမၼ အသင္းၾကီးတြင္ ဥကၠဌ ရာထူး ရခဲ ့ သည္ ။ အႏိၵယ တြင္ (၈) ႏွစ္ၾကာ ျပီးေနာက္ ျပင္သစ္ သို့ ပညာသင္ၾကားရန္ ထြက္ ခြာသြားျပန္သည္ ။ ပညာသင္ၾကားေန စဥ္ ( ၁၉၀၅ -ခုႏစ္ ) ၀န္းက်င္၌ ရုရုား ႏွင္ ့ ဂ်ပန္ စစ္ျဖစ္ ပြားရာတြင္ ႏုိင္ငံငယ္ေလး ျဖစ္ေသာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ မွ အႏိုင္ ရရွိခဲ့ သျဖင္ ့သြားေရာက္ လိုေသာဆႏၵ ျဖစ္ေပၚလာျပန္သ ျဖင္ ့ရန္ကုန္သို ့ ျပန္လည္ ၾကြေရာက္ ခါ ၁၉၀၇ -ခုႏစ္ ၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ( ၄ ) ရက္ေန့တြင္ ရန္ကုန္မွ စကၤာပူ သို ့ ၾကြ ေလေတာ ့ သည္ ။ ေဖေဖာ္၀ါရီ လ ၁၈ ရက္ေန ့တြင္ စကၤာပူ မွတဆင္ ့ ဂ်ပန္သို ့ ၾကြေရာက္ေလ ရာ မတ္လ ၇- ရက္ေန ့တြင္ ဂ်ပန္ျပည္ ယိုကိုဟား ဆိပ္ကမ္းသို ့ ေရာက္ရွိခဲ့ ေလ သည္ ။ ဂ်ပန္ျပည္ ၌ ၅- ႏွစ္ၾကာမွ် ပရာ္ဖက္ဆာ အျဖစ္ ေနထိုင္ခဲ ့စဥ္ တရုတ္ျပည္ မွ တိမ္းေရွာင္လာေသာ ေဒါက္တာဆြန္ယက္ဆင္ႏွင္ ့ သိကၽြမ္းခဲ့ သလို တရုတ္ျပည္အတြက္လဲ အၾကံ ညဏ္ တို ့ ေပးႏုိင္ ခဲ့ သည္ ။
ထိုမွတဖန္ ျမန္မာျပည္ သို ့ ျပန္လည္ၾကြခ်ီ ရာတြင္ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနား ရွိ ေဆ ဂံု ( ဟိုခ်ီမင္း ) ျမိဳ ့သိုအေရာက္တြင္ မင္ကြန္းမင္းသားၾကီး၏ ဖိတ္ၾကား ခ်က္ အရ ဆြမ္းစာၾကြေရာက္ ျပီး ျမန္မာ ျပည္ အေရးေဆြးေႏြး ခဲ့ ရာတြင္ ဆရာေတာ္ မွ အေရးမလွေၾကာင္းေျပာ ျပ သျဖင္ ့ မင္းသားၾကီးခမ်ာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ေၾကာင့္ မ်က္ရည္ က် ခဲ့ ရွာ သည္ ။
၁၉၁၀ -ခုႏွစ္ေလာက္တြင္ ျမန္မာျပည္ သို့ ျပန္လည္ ေရာက္ ရွိလာေသာ အခါတြင္ ဘာသာစကားေပါင္း ( ၉ ) မ်ိဳး ခန္ တတ္ကၽြမ္းေသာ ဆရာေတာ္ အား ၀ိုင္အမ္ဘီေအ အသင္းသားမ်ားႏွင္ ့အတူ ျပည္သူမ်ားက ေလးစာၾကည္ညိဳၾကသည္ ။့ ထိုအခါတြင္ ဆရာေတာ္ မွာ ျပည္တြင္းသို ့ လွည့္ လွည္ ကာ ႏိုင္ငံေရးတရားတ္ို ့ စတင္ ေဟာေျပာစ ျပဳလာသည္ ။ ၁၉၁၂- ႏွစ္ တြင္ ႏွမ ျဖစ္သူ ေဒၚ အိမ္စိုး ႏွင့္ အတူ ျမန္မာလူငယ္ ( ၃၁ ) ေယာက္ အား ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံ ပညာသင္ၾကားေစရန္ အတြက္ ထြက္ခြာလာခဲ ့ ျပန္ သည္ ။ ၁၉၁၉ -ခုႏွစ္တြင္ ဂ်ပန္မွ ျပန္ၾကြလာ ျပီး သူရိယ သတင္းစာတိုက္ တြင ္သီတင္းသံုးကာ သတင္းစာ မွေန၍ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါမ်ား ေရးသား ခဲ့ သည္ ။


















ျပည္သူတို ့ အမ်ိဳးသားေရးတြင္စိတ္ပါလာေစရန္ ႏိုင္ငံေရးတရား မ်ားကိုစတင္ ေဟာ ေျပာေလေတာ ့ သည္ ။ အစ တြင္ ရုပ္ရွင္ ရံု မ်ား အားလပ္ ခ်ိန္ ေပးစဥ္ တြင္ ေဟာ ေျပာခဲ ့ရ သည္ ။ ၁၉၁၂ - ႏွစ္ ခုႏွစ္ေလာက္ တြင္ ႏွမ ျဖစ္သူ မအိမ္စိုး ႏွင္ ့ ျမန္မာ လူငယ္ ( ၃၁ ) ဦး ကို ဂ်န္ပန္ႏိုင္ငံ သို ့ေခၚေဆာင္ သြားျပီး ပညာသင္ ၾကားေစ သည္ ။ ၁၉၁၉ -ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ သို ့ ျပန္လာ ျပီး သူရိယ သတင္းစာ တိုက္ တြင္ သီတင္း သံုးကာ ႏိုင္ငံေရး တရားမ်ားစတင္ ေရသားေလေတာ ့ သည္ ။ ထို ့ ေနာက္ ကမာရြတ္တြင္ ေျပာင္ းေရႊ ့ ျပီး တပါး တည္း သီတင္းသံုး ကာ ႏိုင္ငံေရးတရားပြဲ မ်ား လွည္ ့လွည္ ေဟာ ေျပာေလေတာ ့ သည္ ။ တရားေဟာရာတြင္ အလြန္ေကာင္းသျဖင္ ့ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု က ဆရာေတာ္အား ပင္ ့ ေဆာင္ ရာ့ ကားလမ္းမေပါက္ သည္ ေနရာမ်ားတြင္ ထမ္း စင္ ျဖင္ ့ တရားေဟာ ပလင္ ထိ ပင္ ့ ေဆာင္ ၾကသည္ ။ ထို ့ သို ့ ႏိုင္ငံေရး မ်ိဳးေစ ့ ခ်ေပး ခဲ့ ေသာ ေက်းဇူး ေၾကာင္ ့္ ( ၁၉၂၀ - ၂၁ ) ခုႏွစ္ တြင္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားစတင္ သပိတ္ ေမွာက္ ၾကေလေတာ ့ သည္ ။ ထိုအခ်ိန္ ဘုရင္ခံ မွာ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ဆာရယ္ ဂ်ီနယ္ကရက္ေဒါက္ ျဖစ္သည္ ။
မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ တို ့ ေပၚေပါက္ လာရန္ အတြက္ အဓိ က လွဳ ံေဆာ္ ေပးေသာ သတင္းစာ ၊ ဂ်ာနယ္ မ်ားကို အစိုးရ မွ ပိတ္ပစ္ႏိုင္ရန္အတြက္ အာမခံေၾကး မ်ားေတာင္းခံလာ သျဖင္ ့ ဂ်ာနယ္ အခ်ိဳ ့ ပိတ္ ပစ္လိုက္ရ ျပီး သူရိယ ၊ ျမန္မာ ့ အလင္း ၊ ပညာ ့ အလင္္း ၊ ဗႏၶဳ လ ဂ်ာနယ္တို ့ သာ က်န္ရစ္ခဲ့ သည္ ။ ထိုစဥ္ ေ၀လမင္းသား ျမန္မာ ျပည္ လာမည္ ့ ခရီးစဥ္ အား ၀ိုင္အမ္ဘီေအ အသင္ း မွ ၾကီး မွူး ၍ သပိတ္ေမွာက္ ရာ ေခါင္းေဆာင္ အခ်ိဳ့ ကို ဖမ္း ဆီး ျပီး သပိတ္ေမွာက္ ရာတြင္ အေရးယူႏိုင္ေသာ ဘိြဳင္းေကာက္ ဥပေဒ ( Boycott ) ကို အစိုးရ မွ ျပဌန္းလိုက္ သည္ ။ ထိုသို ့ ဘုရင္ခံ မွတင္းမာလာေသာအခါ တြင္ ဆရာေတာ္ မွ ျငိမ္ ခံ မေနေတာ ့ ပဲ ဘုရင္ခံထံသို ့ ( ဆာရယ္ ဂ်ီနယ္ကရက္ေဒါက္ ျမန္မာ ျပည္ မွ ထြက္ သြား ) ဟူေသာ စာကို ဘုရင္ခံထံ ပိုက္ လိုက္ သည္ ။ ထိုႏွင္ လႊတ္သည္ ့ စာ ကို သူရီယ သတင္းစာ မွ ေဖာ္ ျပလိုက္ ေသာ အခါ တြင္ ျပည္ သူမ်ားမွာအံအားသင့္ ျပီး မ်ိဳးခ်စ္ စိတ္ တို ့ တိုးျမင္ ့ လာၾကသည္ ။
ပထမ ေက်ာင္းသား သပိတ္ေမွာက္ စဥ္ က ဆရာေတာ္ မွာ အႏိၵယ သို့ ေခတၱ ေရာက္ရွိေန ခိုက္ ျဖစ္ သည္ ။ ထို အခ်ိန္တြင္ ရတနာဂီရိ တြင္ရွိေသာ ပါေတာ္ မူ ဘုရင္ သီေပါမင္းႏွင္ ့ လၽႊိဳ ့ ၀ွက္ေတြ ့ ဆံု ခဲ့ေသး သည္ ဟုဆို ၏ ။ ၁၉၂၂ -ခုႏွစ္တြင္ အႏိၵယ မွျပန္ေရာက္ျပီး ဖ်ာပံုခရိုင္ ေက်ာက္ကုန္းနယ္တြင္ ( လိပ္အခြံ ႏြာရမည္ ) ဟူေသာတရား ေဟာေျပာမွု ့ ေၾကာင္ ့ အဖမ္းခံရေလေတာ ့သည္ ။ ဆရာေတာ္ အဖမ္းခံရမွု ့ေၾကာင္ ့ သံဃာ ့သမဂၢ ေပါင္း ( ၃၇ ) ခုေပၚေပါက္ ခဲ့သည္ ။ တႏိုင္ငံလံုးစည္းရံုးအံု ၾကြလာသည္ ။ အစိုးရအေပၚ အၾကည္ ညိဳ ပ်က္ေအာင္ေဟာေျပာ မွု ့ေၾကာင္ ့ ဆရာေတာ္ အား ပုဒ္မ ၁၂၄ ( က ) အရ မအူပင္ေထာင္တြင္ ေလးႏွစ္အျပစ္ေပး ခံရသည္ ။ ေထာင္တြင္း ေနထိုင္မွု ့ေကာင္းသျဖင္ ့ သံုးႏွစ္အၾကာမွာပင္ လြတ္ေျမာက္ လာခဲ ့ေလသည္ ။
ေထာင္မွလြတ္ေသာအခါ ႏိုင္ငံေရးတရားမ်ားကို ဆထက္တပိုးေဟာ ေျပာေလရာ မႏၱေလး တြင္ ဆရာေတာ္ ၏ လွံေဆာ္ မွာေၾကာင္ ့ အဓိကရုန္း ျဖစ္ေပၚေလသည္ ။ ထို ့ေၾကာင္ ့ အစိုးရ မွ ဆရာေတာ္ အားရန္ကုန္တြင္ အလုပ္ၾကမ္းႏွင္ ့ ေထာင္ ဒါဏ္ သံုးႏွစ္ အပစ္ေပး ခဲ့ရာ ဆရာေတာ္ သည္ အုန္းဆံ ထု ၊ ၾကိဳးက်စ္ စေသာ အလုပ္ ၾကမ္းမ်ားလုပ္ခဲ့ရ ေလ သည္ ။ ဒုတိယ အၾကိမ္ေထာင္ မွထြက္လာေသာအခါ တြင္ တပည္ ့ဒယကာ မ်ား မွ စုေဆာင္းေကာက္ခံထားေသာ အလွဴေငြမ်ားအား ဆရာေတာ္ ထံ အပ္ ၾက ရာ ၁၉၃၈ - ခုႏွစ္ေလာက္ တြင္ (တရုတ္ ႏွင္ ့ ဂ်ပန္ )အ ေၾကာင္ းကို ဓါတ္ပံုမ်ားႏွင္ ့ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ထုပ္ခဲ့ သည္ .။
ျမန္မာ ့ ႏိုင္ငံေရး အေျခေနမွာလည္း ရွုပ္ေထြးသည္ ထက္ ရွုပ္ေထြး လာျပီး ေတာ္ လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ အခ်ိဳ ့ မွာ အစိုးရ မွေပးေသာ ရာထူး ၊ စည္းစိမ္ ၊ အာဏာ တို ့ ယစ္ မွူးလာၾကျပီး ဆရာေတာ္အား ပစ္ပယ္ စ ျပဳလာသည္ ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆရာေတာ္ အားလံုးလံုးပစ္ပယ္ ခဲ့ သျဖင္ ့ ဆရာေတာ္ မွာ အေျခအေန မဲ့ ျဖစ္ကာ ျဖစ္သလိုေန ၊ ျဖစ္သလိုစာ း ဘ၀ ျဖင္ ့ ဘ၀ ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္ ခဲ့ရ သည္ ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဆရာေတာ္မွာ ေလာကဓံ တရား တို ့ေၾကာင္ ့ ၁၃၀၀-ျပည့္ႏွစ္ ၀ါေခါင္လဆုတ္ ၁၁ ရက္ ၊ ( ၁၉၃၉ -ခု ႏွစ္ ၊ စက္တင္ဘာလ ၉ -ရက္ေန ့) အေရာက္တြင္ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီး ၌ ခ်ိဳ ့တဲ့စြာ ျဖင္ ့ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံ လြန္ေတာ္ မူ ရွာေလေတာ ့ သည္ .။
က်မ္းကိုး။ ။- ျမန္မာ ့စြယ္စံု က်မ္း အတြဲ ( ၁၅ ) -၁၉၇၆
- ထင္ရွား ခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ား ( ေရႊ ဥၾသ ) - ၁၉၈၆
စာေရးသူအမွာ။ ။ သမိုင္းတြင္ ခဲ့ သည္ ့ သံဃာ ့ အာဇာနည္ ၾကီးမ်ား၏ သမိုင္း မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေစရန္ႏွင္ ့ ျမန္မာ ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတြင္ သဃာ ေတာ္ မ်ား အေရးပါခဲ့ ပံုတို ့ကို မေမ့ေလွ်ာ ့ေစရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္ ။ ထို ့ အျပင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ မွ ယေန ့ အခ်ိန္အထိ ့သံဃာ အာဇာ နည္ မ်ား သမိုင္းတြင္ ပခုကၠဴ ျမိဳ ့ ၏ အေရးပါပံု ကို သိသာေစရန္ တို ့ ျဖစ္သည္ ။
Posted by ရန္ကုန္ျပည္သူမ်ား at 07:16 0 comments